به هم بافته می شويم

به هم بافته می شويم

مثل ابر و باد

ريشه و خاک

بهمن و جاذبه

و آفتاب

       که بر حيات می وزد و خلق می کند.

در هم می پيچيم

چون گلابتونی از رفاقت

چون زنجيری که

                 مهربانانه

                         بر گلوی آرزو می خسبد

چون رشته نخی که بالاپوش روح عريان خواهد شد.

به هم می تنيم

چون تاری که بر گرد پود می چرخد

چون پودی که تخته بند انتظار و طرح است

چون نقشی که در گفتگوی ِ تار و پود جان می گيرد.

به هم بافته می شويم

مثل سلام و پاسخ

متل گفت و شنود

و مثل غوغا و سکوت

که از هم معنا می گيرند و

                          به هم معنا می بخشند.

***

بر سر دستانم می گيری

در اجتماعی که هميشه لبخندش را از من پنهان کرده است

و مردمان را يکايک به بيعت و مهربانی می خوانی،

بر شانه هايم می نشانمت

تا از آن بلندا افق های دورتر را ببينی و برايم تعريف کنی.

دستانم در تو گره می خورند

دستانت در من می کاوند

و در اين تکاپو ست

که به هم بافته می شويم

آنسان که

         چون صدايم می کنند

                             تو سر بر می داری.